برای بسیاری از زوج ها، سالهای سپری شده در رابطه، و تمامی هزینه های عاطفی، مادی و زمانی صرف شده در آن، یکی از مهمترین دلایل تردید برای خروج از رابطه است. به طوریکه معمولا، برای زوج های جوان تر و با سابقه دوران تأهل کوتاهتر، طلاق گرفتن و شروع یک زندگی مشترک جدید، دشواری کمتری نسبت به کسانی دارد که برای یک دهه یا بیشتر با یکدیگر زندگی کرده‌اند.
فکر کردن به اتمام رابطهٔ زناشویی، به معنای مواجهه با یکی از دشوارترین تصمیم گیری ها در زندگی بالغانه هر فردی است که بر سر این دوراهی قرار می‌گیرد. برای بسیاری، رسیدن به یک تصمیم قطعی برای ترک کردن یا ماندن در رابطهٔ زناشویی، بعد از طی کردن زمانی بسیار طولانی، اتفاق می افتد. این در حالیست، که قرار گرفتن در وضعیت تعلیق و بلاتصمیمی طولانی مدت، می‌تواند با تاثیر بر خلق، تمرکز، خواب، و ..، بر حیطه هایی فراتر از رابطه زناشویی، مانند شغل، روابط دوستانه، و سلامت جسمانی فرد نیز تاثیر منفی بگذارد.
برای بسیاری از زوج ها، سالهای سپری شده در رابطه، و تمامی هزینه های عاطفی، مادی و زمانی صرف شده در آن، یکی از مهمترین دلایل تردید برای خروج از رابطه است. به طوریکه معمولا، برای زوج های جوان تر و با سابقه دوران تأهل کوتاهتر، طلاق گرفتن و شروع یک زندگی مشترک جدید، دشواری کمتری نسبت به کسانی دارد که برای یک دهه یا بیشتر با یکدیگر زندگی کرده‌اند.
“آیا ماندن در این تأهل بهتر است یا ترک کردن آن؟”. تنها کسی که در نهایت می‌تواند پاسخ این سوال را بدهد، هر یک از طرفین رابطه است. بسیاری از اوقات زندگی مشترک ارزش حفظ کردن و تلاش برای بهبود شرایط را دارد، اما بسیاری از اوقات نیز اینطور نیست. در چنین شرایطی، فکر کردن به تمام آنچه که در هر یک از دو حالت، به دست می آید، در مقابل تمام آنچه که از دست می‌رود، برای رسیدن به نتیجه گیری، کمک کننده است. همچنین، پاسخ دادن به سوالاتی مانند اینکه:
▫️ آیا احساس می کنید تمام ظرفیت شما برای بخشیدن، امیدواری، و شکیبایی به پایان رسیده است؟
▫️ آیا نسبت به شریک عاطفی تان احساس بی تفاوتی می کنید؟
▫️ آیا او هم نسبت به شما با بی تفاوتی رفتار می‌کند؟
▫️ آیا دیگر هیچگونه صمیمیتی بین شما وجود ندارد؟ نه فقط در زمینهٔ ارتباط جنسی، بلکه از نظر احساسی، و حتی در خندیدن با یکدیگر، یا لذت بردن از یک موضوع مشترک؟
▫️ آیا پیشینه ای طولانی از اعتیاد، سوء استفاده یا خیانت بین شما وجود دارد؟
پاسخ مثبت به این سوالات، و به خصوص، احساس بی تفاوتی و جدایی هیجانی از یکدیگر، نشانه های قابل تأملی از ناکارآمدی یک رابطه زوجی هستند. همچنین در شرایطی که امنیت جسمی و هیجانی هر یک از طرفین با تداوم زندگی زناشویی در خطر قرار گرفته است، خارج شدن از رابطه در اولویت نسبت به هر اقدام دیگری قرار می گیرد.
هنگامی که افراد، در حال تصمیم گیری برای قطع یا ادامهٔ رابطهٔ زناشویی شان هستند، لازم است بتوانند مشخص کنند که آیا رابطه ی آن‌ها در حال طی کردن یکی از مراحل دشوار خویش است و یا فضای رابطه آنقدر مسموم و مخرب است که زمان پایان دادن آن فرا رسیده است.
اگرچه بسیاری از افراد باور دارند که سوء استفاده جسمی در قالب رفتارهایی مانند پرخاشگری فیزیکی، حد نهایی بدرفتاری و تنها علت کافی برای ترک رابطه زوجی است، باور بسیاری دیگر این است که قابلیت بقای رابطه در صورت بروز موضوعاتی مانند سوء استفادهٔ هیجانی و خیانت مکرر نیز، به اندازه خشونت فیزیکی و حتی بیش از آن، زیر سوال می رود.
با تمام دشواری رسیدن به نقطهٔ اتمام رابطه، اما در صورت احساس گیرافتادگی و درماندگی در رابطه ای که حیات روانی یا جسمی هر یک از دو طرف را تهدید می‌کند، منتظر ماندن برای یک نشانه یا اتفاق خاص برای تصمیم گیری، نتیجه ای جز آسیب بیشتر نخواهد داشت.
از جمله رفتارها و وضعیت هایی که نشانهٔ نافرجام بودن احتمالی تلاش برای نجات یک رابطه هستند، می‌توان به این موارد اشاره کرد:
▫️ ناتوانی از رسیدن به سازش و مصالحه
▫️ اهداف و دورنماهای کاملا متفاوت برای زندگی
▫️ دروغگویی و سلب اعتماد مکرر
▫️ فقدان همدلی
▫️ عدم وجود احساس مسئولیت در هر یک از طرفین
▫️ عدم وجود رابطهٔ جنسی، صمیمیت و محبت
▫️ خیانت مکرر
▫️ عدم عذرخواهی و هر گونه احساس پشیمانی و تأسف برای اشتباهات
▫️ عدم تمایل برای نجات رابطه و حل مشکلات
▫️ انکار اعتیاد و اجتناب از جستجوی کمک برای ترک آن
▫️ بی احترامی و تحقیر مکرر یکدیگر.
در عین حال، در بسیاری از مواقع، گذراندن زمانی دور از یکدیگر، برای چند هفته یا حتی چند روز پایانی یک هفته، می‌تواند در سازماندهی ذهنی، کاهش شدت هیجانات، ارزیابی مسائل از زاویه ای دورتر، و به دست آوردن احساس تسلط و کنترل بر خود و شرایط، موثر باشد. همچنین در مواردی که تأمل جدی پیرامون موضوع طلاق وجود دارد، دریافت مشاوره از متخصصان آموزش دیده در این زمینه، کمک کننده است.
باید دانست که نافرجامی یک رابطهٔ زوجی به معنای نقص، زیر سوال رفتن نقاط قوت شخصیتی، یا ناتوانی طرفین از حفظ هر رابطهٔ صمیمانه، نیست.
تاکید بر این موضوع از این جهت اهمیت دارد که بسیاری از اوقات، ترس از قرار گرفتن در قالب یک هویت شکست خورده یا معیوب، باعث می‌شود که افراد وارد تلاشی بیهوده و درازمدت برای حفظ کردن شرایطی شوند که کارکرد و معنای خود را به طور کامل از دست داده است.
منبع:
گردآورنده: منصوره قندابی
مرکز مشاوره آرامش ماندگار
شماره تماس: ۰۵۱۳۸۴۷۰۲۸۷
آدرس: مشهد، احمدآباد، بعثت ۴، طالقانی ۲۰
